Hurtownia książek

Dziś w ramach nadrabiania zaległości napiszę trochę o trzech książkach, które ostatnio przeczytałam :)

"Karuzela samobójczyń" S.J. Bolton

Uniwersytetem Cambridge wstrząsa seria tajemniczych samobójstw. Już kilkanaście dziewczyn odebrało sobie życie – w bardzo gwałtowny, krwawy, makabryczny sposób. Sposób, który każe doktor Evi Oliver, uniwersyteckiemu psychiatrze, podejrzewać, że to coś więcej niż zbieg okoliczności.
Do Cambridge przyjeżdża z Londynu Lacey Flint. Prowadzi śledztwo, udając studentkę. Niebawem ktoś zaczyna ją straszyć, wykorzystując jej najskrytsze lęki. I zaczynają ją dręczyć te same niepokojące koszmary, o jakich mówiły dziewczyny, zanim odebrały sobie życie...




"Karuzela samobójczyń" to druga w krótkim czasie, książka angielskiej pisarki S.J. Bolton, którą przeczytałam. Tym razem ponownie spotykamy się z młodą policjantką po przejściach - Lacey Flint, która zostaje poproszona o pomoc w sprawie tajemniczych samobójstw, przez zafascynowanego nią inspektora Marka Joesburego. Zresztą ich "relacje" to chyba największa wada tej książki. "Karuzelę samobójczyń" czyta się bardzo szybko, fabuła jest wciągająca, a sprawa dziwnych samobójstw dość oryginalna. Jednak zakończenie nie zaskakuje, sprawców czytelnik odkrywa zbyt wcześnie, a wątek romansowy poprowadzony jest jak w kiepskim harlequinie. Mimo tego książka nadaje się idealnie na taki gorący i leniwy weekend.

Pod koniec lipca wydawnictwo planuje trzecią książkę z serii - "Zagubieni".

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania Z literą w tle.

Optymistyczne 7/10


"Żona sułtana" Jane Johnson 

 
  Maroko. Jest rok 1677.

Dwór okrutnego sułtana Mulaja Ismaila to miejsce, w którym bardzo łatwo stracić życie. Wie o tym bardzo dobrze niewolnik Nus-Nus, eunuch, skryba prowadzący sułtańską Księgę Łoża. Nieustannie lawiruje między porywczym sułtanem, pierwszą żoną mającą niebezpieczną skłonność do trucizn i czarnej magii oraz zepsutym, folgującym swoim zachciankom wielkim wezyrem. Jego niewesoła egzystencja staje się jeszcze trudniejsza, gdy do haremu trafia Angielka porwana przez korsarzy. Nus-Nus beznadziejnie się w niej zakochuje... Ona zaś, urodziwszy sułtanowi syna, postanawia uciec...




Okładka "Żony sułtana" rzuca się oczy - jest egzotyczna i po prostu piękna. Środek zawiera bardzo dobry romans historyczny osadzony w egzotycznych klimatach XVI-wiecznego Maroka. Nie czytałam poprzednich książek Jane Johnson, więc miło zaskoczyło mnie tak dokładne i plastyczne opisanie marokańskiej kultury i historii. Z dwojga głównych bohaterów zdecydowanie bardziej polubiłam Nus-Nusa, niewolnika w służbie sułtana Mulaja Ismaila, Alys Swan wydała mi się nieciekawa i nijaka. Zaletą książki były również postacie drugoplanowe, szczególnie Zidana, pierwsza żona sułtana, matka jego następców, uważana przez wielu za czarownicę. Początek książki czytało mi się ciężko, ale po kilkudziesięciu stronach wciągnęłam się i nie mogłam się oderwać prawie do samego końca. Fabuła przystopowała i straciła trochę swojego uroku, gdy akcja przeniosła się do Anglii, ale ta część na szczęście nie była długa. "Żona sułtana" to wciągająca powieść historyczna - serdecznie polecam.

7.5/10

"Siewca wiatru" Maja Lidia Kossakowska

Szukając książki z motywem anioła do czerwcowej Trójki e-pik przypomniały mi się powieści Mai Lidii Kossakowkiej. W trakcie czytania "Siewcy" okazało się, że jeszcze zanim zaczęłam zapisywać swoje lektury czytałam inną książkę autorki - "Obrońcy królestwa", która bardzo mi się podobała. Tym razem również się nie zawiodłam.

Bóg umarł - stwierdził filozof. A może odszedł? - zapytała pisarka. I postawiła BezPańskie anielskie zastępy w obliczu Armagedonu.

Jej anioły są niepokojąco ludzkie. Palą, piją, piorą się po pyskach, bywają w burdelach, mają niewyparzone gęby, cierpią „na samotność”, są po naszemu pazerne.
A wszystko dlatego, że Pan, stwarzając świat, zapowiedział ostateczną walkę ze Złym. Nikt oprócz Niego nie wie kiedy przyjdzie czas. A Pan odszedł. Archaniołowie utrzymują Jego nieobecność w tajemnicy. Czy nie zniszczy ich władza? Czy zdołają ocalić dzieło Pana i siebie samych przed Antykreatorem? Jak walczyć z Siewcą Wiatru bez Pana, gdy Abbadon, wybrany i wskrzeszony Anioł Zagłady, bez Jego dotknięcia jest bezradny.. Nie ma już wybranych i odrzuconych, Niebios i Otchłani. Jest tylko Dzieło Pana i Antykreator, Siewca Wiatru, nicość i pustka... I cień. Coraz bliżej...


Anioły Kossakowskiej znacznie odbiegają od kanonu znanego z Biblii - piją, palą, przeklinają i są żądne władzy,  czyli mają wiele ludzkich cech (albo ludzie mają wiele cech anielskich :) ) Autorka wykreowała bardzo bogate i ciekawe uniwersum, a także wyraziste postaci - nie ukrywam, że najbardziej polubiłam tych złych - "Lampkę" - czyli Lucyfera, Kamaela, Asmodeusza - "Zgniłego chłopca" z demonów, a wśród aniołów moimi ulubieńcami stali się Gabriel i Michał. Ostateczną bitwę czytałam ze ściśniętym gardłem, a to chyba najlepsza rekomendacja tej książki.

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania Trójka e-pik, Czytam fantastykę i Polacy nie gęsi.

7.5/10


Dopadł mnie brak weny, a może to wina pogody, dlatego też ta notka zbiorcza. Zarówno "Siewca wiatru", jak i "Żona sułtana" to dobre książki, więc nie chciałam, żeby gdzieś mi "uciekły", bo warto choć krótko o nich wspomnieć.