"Ofiara bez twarzy" Stefan Ahnhem

Wydawcy przyzwyczaili mnie, że każdy kolejny skandynawski pisarz jest nowym Larssonem, Nesbo czy Mankellem. Zazwyczaj te obietnice kończyły się sporym rozczarowaniem, tym razem jednak było odwrotnie. Książka, która wydawała się być kolejnym wtórnym szwedzkim kryminałem, okazała się prawdziwą torpedą. 

Fabian Risk, zwolniony z policji w Sztokholmie, wraz z rodziną przeprowadza się do rodzinnego Helsinborga. Zanim jednak podejmie pracę na tamtejszym komisariacie policji, ma kilka tygodni na odpoczynek i ułożenie relacji z rodziną. Ledwo wprowadza się do nowego domu, dostaje telefon od swojej przyszłej szefowej, która prosi go o pomoc w rozwikłaniu sprawy zabójstwa, którego ofiarą padł szkolny kolega Riska. Sprawa nie będzie łatwa, bo psychopatyczny morderca realizuje drobiazgowy plan, a jego celem są dawni koledzy z klasy.

Pierwsze dwieście stron nie zapowiadało niczego wyjątkowego. Ot kolejny kryminał z głównym bohaterem, który choć jest świetnym policjantem, zupełnie nie radzi sobie w życiu osobistym. Fabian Risk to gliniarz z mroczną przeszłością, który do celu dąży po trupach - dosłownie i w przenośni. Jego lekkomyślność kosztuje życie kilku osób i niemalże niszczy jego rodzinę. Inne postaci nie dostają już tyle miejsca co Frisk, wyjątkiem jest duńska policjantka, która pomaga Szwedom w rozwiązaniu zagadki. Sama sprawa szybko wykracza poza granice Szwecji. Morderca charakteryzuje się nadzwyczajną inteligencją, okrucieństwem i silną potrzebą bycia zauważonym. Nie dajcie się jednak zwieść autorowi, bo ten może was szybko zwieść na manowce.

Ahnhem bardzo sprawnie poprowadził tę historię, mylił tropy, nie pozwał domyślić się kto jest mordercą, ani jakie pobudki nim kierują. Czy bezwzględny morderca to tak naprawdę ofiara prześladowana przez szkolnych kolegów, a może to zupełnie ktoś inny? Żeby dostać odpowiedź na to pytanie musicie przeczytać "Ofiarę bez twarzy". Dajcie się porwać. Warto.

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Marginesy.