"Muzyka fal" Sara MacDonald

"Muzykę fal" przeczytałam prawie tydzień temu. Bardzo żałuję, że nie napisałam o niej kilku zdań od razu. Z biegiem czasu rozmywają się uczucia towarzyszące czytanej książce. Na szczęście powieść pani MacDonald "siedzi" mi w głowie na tyle mocno bym mogła wyrazić swoją opinię.

W pięknym zakątku Anglii, na kornwalijskim wybrzeżu mieszkają trzy pokolenia Tremainów. Fred i Martha przeżywają radości i smutki jesieni życia. Ich dzieci - wzięta adwokatka Anna oraz wiejski pastor Barnaby - na swój sposób zmagają się z trudnościami osobistymi i rodzinnymi. Wnuczka Lucy próbuje ułożyć sobie życie, a jednocześnie zachować bliskie związki z ukochanymi dziadkami.

Dylematy, przed którymi stają członkowie rodziny, nabierają głębi i ostrości, gdy Lucy znajduje na strychu stary kufer z dokumentami rodzinnymi i odkrywa tajemnicę, pilnie strzeżoną od ponad pół wieku. Losy członków rodziny - ujawniane w kolejnych odsłonach, w Polsce, Londynie, Berlinie, Kornwalii - ukazują ogrom cierpień, wywołanych wojną, nienawiścią i uprzedzeniami. Przeżycia jednego pokolenia przenoszą się na następne, tkwią w psychice, warunkują relacje między ludźmi na wiele lat. Odsłonięcie prawdy, zarówno historycznej, jak i indywidualnej, pozwala zdjąć piętno przeszłości i budować przyszłość, w której być może historia się nie powtórzy.

Losy rodziny Tremainów autorka przedstawiła z kilku perspektyw czasowych i posłużyła się kilkoma narratorami. Szczególnie spodobał mi się ten drugi zabieg, który pozwolił poznać bohaterów, motywy ich postępowania i ocenić wydarzenia z różnych perspektyw. Od pierwszych stron udało się Sarze MacDonald przykuć moją uwagę, zaciekawił mnie los jej postaci, rodzinna tajemnica i wojenne przeżycia Marthy. Fabuła poszła co prawda w przewidzianym przeze mnie kierunku, autorka niczym mnie nie zaskoczyła, ale ważniejsze dla mnie były uczucia jakie targały bohaterami.

Autorka bardzo przekonująco nakreśliła sylwetki bohaterów - kata i ofiary, dwojga zagubionych staruszków, borykającego się ze starością rodziców syna, dążącą do perfekcji i zmagającą się z demonami przeszłości córkę i rozdartą pomiędzy Kornwalią a Londynem wnuczkę. Każde z nich jest inne i choć często nie zdają sobie z tego sprawy, źródło ich problemów tkwi w przeszłości. "Muzyka fal" jest subtelną, smutną powieścią. Porusza problemy nieuchronnej i okrutnej starości, bezmiaru ludzkiego okrucieństwa, ale też niezwykłej woli przeżycia i siły przebaczenia. Wywołała we mnie emocje, wzruszyła i skłoniła do refleksji.

Mocne 7.5/10