"Nie gaś światła" odbiega trochę od formatu do jakiego przyzwyczaił czytelników Minier, bowiem tym razem bohaterów mamy dwoje, a komendant Servaz gra drugie skrzypce. Drugą bohaterką jest Christine Steinmayer, znana dziennikarka radiowa, córka dwójki znanych i cenionych we Francji dziennikarzy. Historia Christine rozpoczyna się w wigilijny wieczór. Kobieta właśnie wybiera się na pierwsze spotkanie z rodzicami narzeczonego, gdy znajduje w swojej skrzynce pocztowej nietypowy list, w którym ktoś informuje ją, że zamierza popełnić samobójstwo. Christine, poruszona dramatycznym wołaniem o pomoc, chce odnaleźć adresata listu, ale pod wpływem narzeczonego rezygnuje. Od tego momentu w życiu Christine zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Ktoś próbuje zniszczyć jej życie. W tym samym czasie Minier prowadzi wątek komendanta Servaza, który po dramatycznych wydarzeniach z "Kręgu" przebywa w ośrodku dla policjantów w depresji. Pewnego dnia otrzymuje magnetyczny klucz do pokoju hotelowego i kartkę z datą i godziną spotkania. W hotelu trafia do pokoju, w którym samobójstwo popełniła młoda artystka. Servaz rozpoczyna prywatne śledztwo, dzięki któremu powoli budzi się z letargu.
"Nie gaś światła" nie zawiodła moich oczekiwań. Minier umiejętnie lawiruje pomiędzy dwoma wątkami, które były równie interesujące. Historię Christine czytałam z rosnącym przerażeniem i zafascynowaniem. Do krwi obgryzłam paznokcie, gdy tajemniczy ktoś, krok po kroku niszczył życie Christine. Z przerażającą bezwzględnością osaczył bohaterkę, wykorzystał jej słabe punkty i odizolował od otoczenia. Christine okazała się jednak twardym przeciwnikiem i osobą, której wola przetrwania musi budzić podziw i zdumienie. Servaz tym razem pozostał na drugim planie, ale odegrał ważną rolę w intrydze Miniera. Wątek Hirtmana, seryjnego mordercy, z poprzednich dwóch tomów przewija się również przez "Nie gaś światła", a po zakończeniu można spodziewać się, że wróci w kolejnym tomie pełną parą.
Bernard Minier jest mistrzem tworzenia dusznej atmosfery. Podczas gdy prześladowca osacza Christine, wraz z nią czujemy jak zacieśnia się krąg, z którego nie ma drogi ucieczki. On wie wszystko i jest zdolny do wszystkiego. Autor bawi się z czytelnikami w kotka i myszkę - nic nie jest takie jak się wydaje. Kto czytał poprzednie książki Francuza wie o co chodzi. Ci z Was, którzy nie czytali - pędźcie do księgarni po wszystkie trzy tomy!
Książkę "Nie gaś światła" przeczytałam dzięki uprzejmości księgarni Libroteka.
Dwa poprzednie tomy naprawdę przypadły mi o gustu - ten klimat, ta ciężka atmosfera :D Cieszę się, że mam już i ten tom u siebie :)
OdpowiedzUsuńJeśli podobały Ci się poprzednie tomy to i ten nie powinien Cię zawieść :)
UsuńW takim razie już mam chęć zapoznać się z twórczością autora ;)
OdpowiedzUsuńksiążka czeka grzecznie na swoją kolejność :) ale mam pewnośc, że to będzie czytelnicza uczta :)
OdpowiedzUsuńOj będzie, będzie :)
UsuńJuż tylko czekam na więcej czasu, aby zabrać się od początku za twórczość tego autora! Zaczynałam kiedyś Bielszy, ale musiałam szybko oddać... Ale mniej więcej wiem na co mogę liczyć :) Tym bardziej, jak i Ty chwalisz :)
OdpowiedzUsuńSzkoda, że musiałaś oddać Bielszy, bo to bardzo dobra książka, mam nadzieję, że uda Ci się ją zdobyć drugi raz.
UsuńRównież jestem fanką Miniera. Czytałam jego dwie poprzednie powieści i byłam zachwycona. Tę też mam i cieszy mnie, że przede mną tyle wrażeń.
OdpowiedzUsuńCiekawa jestem jak Tobie będzie się podobać. Czekam na Twoją recenzję :)
UsuńSztuką jest tworzyć rzadko, ale na bardzo wysokim poziomie! Nie miałam jeszcze okazji poznać twórczości tego autora, jednak wszystko przede mną. :)
OdpowiedzUsuńTo prawda, ale i tak chciałabym więcej Miniera :D
UsuńSłyszałąm o tej serii, ale nie chcę kolejnej serii zaczynać... msze pokończyć zaczęte ;)
OdpowiedzUsuńhttp://pasion-libros.blogspot.com/
:)
UsuńJa również bardzo lubię tego autora. Zazdroszczę, że miałaś już okazję zapoznać się z jego najnowszą książką. Ja pewnie trochę na nią poczekam.
OdpowiedzUsuńAkurat Miniera musiałam przeczytać na "już, teraz" :)
UsuńMam ale jeszcze nie czytalam. A mam wielką ochotę!
OdpowiedzUsuńJest świetna, czytaj ;)
UsuńMam ale jeszcze nie czytalam. A mam wielką ochotę!
OdpowiedzUsuńMam przeczucie, że spodobają mi się powieści tego pisarza, dlatego pierwszą część niedawno kupiłam, już się nie mogę doczekać jak ją przeczytam :)
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że spodoba Ci się tak bardzo jak mi :)
UsuńTaka zabawa w kotka i myszkę z czytelnikiem to dla mnie coś wspaniałego. Koniecznie muszę poszukać książek tego autora.
OdpowiedzUsuńSerdecznie polecam Miniera każdemu fanowi kryminałów :)
UsuńMam wielką ochotę na tę książkę i samego autora, na razie wypożyczyłam od znajomej "Bielszy odcień śniegu", zobaczę, czy mi się spodoba. :)
OdpowiedzUsuńCiekawa jestem jak Ci się spodoba, daj znać :)
UsuńMinier napisał trzy świetne powieści. Czekamy na następne :)
OdpowiedzUsuńtommyknocker
Czekamy, oj czekamy :)
UsuńChyba się już nie zdziwisz, jak napiszę, że w życiu nie słyszałam o tym pisarzu? ;)
OdpowiedzUsuńWcale, a wcale się nie zdziwię :) Wiem, że nie przepadasz za kryminałami,ale może w przypadku Miniera się skusisz?
UsuńCieszy mnie Twoja pozytywna opinia, bo dzisiaj przytargałam tę książkę z biblioteki. :) Dwie poprzednie powieści Miniera świetnie mi się czytało i przeczuwam, że na tej również się nie zawiodę. Autor potrafi stworzyć niebanalną intrygę i wprowadzić niepokojącą atmosferę. Może już jutro wezmę się za tę książkę. :)
OdpowiedzUsuńJuż w bibliotece? To szybko! Mam nadzieję, że i Ty nie zawiedziesz się na lekturze :)
UsuńBardzo mi się podobała ta książka, być może, że to za sprawą Servaza, którego mało było widać i słychać. Wolałabym, aby Minier zrezygnował ze swojego komisarza, wybitnie denerwujący i rozmemłany to facet :)
OdpowiedzUsuńFaktycznie jest dość irytujący, ale w "Nie gaś światła" jakby odrobinę mniej :)
UsuńCzytałam. Mocna lektura.
OdpowiedzUsuń:)
Usuń