"Las Zębów i Rąk" Carrie Ryan

Mary mieszka w szczelnie otoczonej ogrodzeniem wiosce w samym środku Lasu Zębów i Rąk. Za siatką kryje się śmiertelne niebezpieczeństwo - zombie, zwani przez mieszkańców osady Nieuświęconymi. To miejsce zdaje się być ostatnim bastionem ludzkości, otoczonym nieumarłymi. Wioską rządzi Siostrzeństwo - rodzaj żeńskiego zakonu, który w imię Boga rządzi tym zapomnianym światkiem. Wraz z pomocą Strażników starają się uchronić mieszkańców przed okrutnym losem. Mary poznajemy nad rzeką, gdy chwila nieuwagi sprawia, że jej matka zostaje zarażona i postanawia dołączyć do męża, który prawdopodobnie stał się Nieuświęconym. To wydarzenie ma poważne konsekwencje dla młodej dziewczyny - nie tylko zostaje sierotą, ale nie ma wyjścia - musi wstąpić do Siostrzeństwa. Splot wydarzeń sprawia, że Mary dowiaduje się rzeczy, które nie były przeznaczone dla jej uszu, a wydarzenia przybierają dramatyczny obrót.

Klimat tej książki prawie od pierwszej strony przypominał mi film M. Night Shyalamalana - Osada. Tu bestie zostały zastąpione żyjącymi trupami. Zombie to motyw popularny i nośny w popkulturze, a zatem dość wyeksploatowany. Trzeba się solidnie wysilić, żeby stworzyć coś interesującego. Las zębów i rąk z całą pewnością nie jest wielce oryginalny i nie wnosi wiele do tej tematyki, ale jest to powieść młodzieżowa, więc można jej to trochę wybaczyć. Target tej książki jest wyraźny - jest ona skierowana do młodych ludzi, może nawet młodych dziewczyn. Wynika to z faktu, że wątek przetrwania w świecie otoczonym przez krwiożerczych zombie jest równie ważny jest wątek miłosny. Carrie Ryan wyłamała się pod tym względem - zamiast tradycyjnego "trójkąta", mamy "czworokąt". Relacje pomiędzy bohaterami są skomplikowane. Wpływ na ich decyzje ma wiele czynników - kierują się nie tylko uczuciem, ale też poczuciem obowiązku wobec wspólnoty. Byłby to może nawet całkiem ciekawy problem, gdyby nie wykonanie. Osobiście wolałabym poczytać więcej o tajemniczym Siostrzeństwie i Strażnikach, obyczajach obowiązujących w wiosce i przyczynach wybuchu epidemii, niż o dylematach miłosnych głównych bohaterów.

 Największym moim problemem z tą książką jest to, że nie polubiłam głównej bohaterki. Nie umiałam wczuć się w jej sytuację, miałam wrażenie, że bardziej absorbuje ją nieszczęśliwa miłość, niż fakt, że niedawno straciła matkę. Mojej sympatii nie przysporzyło bohaterce jej dążenie dosłownie po trupach do spełnienia swojego marzenia. Inni bohaterowie wypadają raczej blado i za mało ich jest na "scenie".

Pomimo kilku niedociągnięć to książkę czyta się błyskawicznie. Język jest dość prosty, a rozdziały krótkie. Końcówka zostawia czytelnika w niepewności (choć to takim torem pójdzie fabuła było do przewidzenia) i sprawia, że jednak chce się sięgnąć po kontynuację. Mam nadzieję, że autorka w dalszych tomach zdradza więcej tajemnic.

6.5/10

Książka przeczytana w ramach wyzwania Czytam fantastykę i Trójka e-pik.