"Wzgórze Dzikich Kwiatów" Kimberley Freeman

Zebrało mi się kilka książek do zrecenzowania. Pogoda nie sprzyja ostatnio niczemu. Najchętniej tylko bym spała, a tu coś o przeczytanych książkach trzeba napisać :) Dziś coś czemu nie umiem się oprzeć - czyli historia z rodzinną tajemnicą w tle...

Od konwenansów społecznych Glasgow w czasach Wielkiego Kryzysu do zielonych pastwisk na tasmańskiej owczej farmie. Niezwykła historia tajemnic rodzinnych, zakazanej miłości i dwóch kobiet, które muszą zacząć wszystko od nowa…

Beattie: Glasgow 1929
Beattie Blaxland ma talent i wielkie ambicje. Pragnie zostać projektantką mody. Nie przypuszcza, że tuż przed dziewiętnastymi urodzinami zajdzie w ciążę z żonatym mężczyzną. Z bardzo nieodpowiednim mężczyzną, który niedługo potem zostawi ją z małą córeczką. Aby odbić się od dna i zdobyć majątek, Beattie jest gotowa na wiele. Nawet na utratę dobrego imienia i opinii uczciwej kobiety…

Emma: Londyn 2009
Emma Blaxland–Hunter jest primabaleriną w Balecie Królewskim. Ma świat u swoich stóp, gdy nagle zdarza się wypadek i traci wszystko, o czym marzyła. Załamana dziewczyna niespodziewanie otrzymuje niezwykły spadek po babce — posiadłość w dalekiej Tasmanii zwaną Wzgórzem Dzikich Kwiatów. A jest to miejsce, gdzie każdy najpierw uczy się żyć samotnie, potem zaś odkrywa, czego tak naprawdę pragnie.

"Wzgórze Dzikich Kwiatów" to udana powieść obyczajowo-historyczna, którą szybko przeczytałam i będę miło wspominać. Nie jest to nic bardzo ambitnego, ale książkę czyta się dobrze. Kimberley Freeman nie oferuje nam czegoś odkrywczego i wiele osób może powiedzieć, że to już było, ale sympatyczne, dobrze zarysowane postacie, ciekawa fabuła i egzotyczna Tasmania okazały się przyjemną mieszanką. Z zapartym tchem śledziłam zmagania z przeciwnościami losu Beattie, kibicowałam również Emmie w powrocie do zdrowia i zrozumieniu, co w życiu na prawdę ważne.

Książkę pani Freeman polecam każdemu miłośnikowi sag rodzinnych. Znajdziecie tam rodzinną tajemnicę, nieszczęśliwą miłość, interesujące tło historyczne i pięknie opisaną Tasmanię.

Książka przeczytana w ramach wyzwania Trójka e-pik.

Ps. Wybaczcie tak krótką recenzję, ale nie jestem w stanie napisać czegoś bardziej sensownego. Obiecuję poprawę :) 

Pogodnych Świąt Wielkanocnych! Życzę Nam wszystkim lepszej pogody i dużo energii!