"Droga cienia" Brent Weeks

Dla Durzo Blinta zabijanie to sztuka, a w tym mieście on jest największym artystą. Dla Merkuriusza przetrwanie nie jest rzeczą pewną. Nie ma żadnej gwarancji przeżycia. Jako szczur z ulicy wychował się w slumsach i nauczył się szybko oceniać ludzi. I podejmować ryzyko. Na przykład zgłaszając się na ucznia do Durzo Blinta. Jednak żeby zostać przyjętym do terminu, Merkuriusz musi odrzucić swoje dawne życie i przyjąć nową tożsamość. Jako Kylar Stern musi nauczyć się poruszać w świecie zabójców - w świecie niebezpiecznych polityków i dziwnej magii. I musi rozwijać talent do zabijania. (opis wydawcy)

Trylogia Nocnego Anioła, której pierwszą częścią jest "Droga cienia" zwróciła moją uwagę m.in. wysokimi ocenami na Lubimy czytać. Mam też niejasne wrażenie, że ktoś, kiedyś polecał ją na jakimś blogu. Po przeczytaniu, w krótkim odstępie czasowym dwóch, dość podobnych powieści ("Kłamstwa Locka Lamory" i "Honor złodzieja") mogłam poczuć przesyt. Ale tak się nie stało. "Droga cienia" to całkiem przyzwoity kawałek fantasy.

Autor nie wystrzegł się jednak błędów. Akcja książki była nierówna, początek dość powolny i nużący, z kolei apogeum nastąpiło około pięćdziesiąt stron przed końcem. Po nim napięcie zwyczajnie "siadło". Końcówka, mimo, że trochę nudna dała nadzieję na ciekawe rozwinięcie w kolejnych tomach. Najciekawszy dla mnie będzie z pewnością wątek Logana.

Wydanie książki pozostaje również wiele do życzenia. Liczne i dość rażące błędy edytorskie.

Trochę ponarzekałam, ale tak naprawdę to "Droga cienia" mi się podobała. A podobała na tyle, że dziś z biblioteki przyniosłam drugi tom "Na krawędzi cienia".